Vanmiddag naar een lezing van Elsbeth Etty over J.J.Voskuil geweest.
Ze begon met het voorlezen van enkele fragmenten uit binnen de huid waaruit bleek dat Voskuil (in de persoon van Maarten Koning) een bloedhekel had aan Deventer. Een burgelijke provinciestad waar zijn studievriend Oversteegen (1926-1999)(Paul) met zijn vrouw Rosalie ging wonen.
Ik heb nooit geweten dat Paul, de neerlandicus uit Bij nader inzien in Deventer als J. Oversteegen, leraar Nederlands was en in een flat aan de Ceintuurbaan heeft gewoond.
Hoe dan ook, in het postuum verschenen boek Binnen de huid worden Paul en Rosalie genadeloos afgemaakt door Maarten Koning en kan hij nauwelijks verbergen dat Voskuil hier zelf aan het woord is.
Ik heb genoten van de stijl van Voskuil, van het tot theater bewerkte De moeder van Nicolien en de tvproductie Bij nader inzien.
Echter, na de lezing van Etty kijk ik anders tegen één en ander aan en denk ik te begrijpen dat achter de literaire verpakking van zijn werk een hoge mate van narcisme schuil ging waardoor hij vanuit zijn kleingeestigheid niet anders kon dan zijn 'vrienden' omlaag trekken.
Dat het in Binnen de huid om Voskuil zelf ging, heeft Rosalie bevestigd in een gesprek met Elsbeth Etty. Meer lezen?
Zie: In de ban van het vijandig vlees
(tekening: Peter van Dongen)
Het op verschillende manieren beleven van Kunst en Literatuur leidt tot het vermogen om niet alleen kunst en literatuur vanuit wisselend perspectief te beschouwen en te beleven, maar ook in het dagelijks leven soepel verschillende inzichten toe te passen. Oog: Joke van Leeuwen
zondag 27 maart 2011
dinsdag 22 maart 2011
Web 2.0 voor iedereen
ProBiblio heeft samen met Biblioservice Gelderland , de Overijsselse Bibliotheek Dienst en de Bibliotheek Rivierenland, Web 2.0 Dingen ontwikkeld. De website biedt een handleiding waarmee iedereen kan leren omgaan met web 2.0 toepassingen die Google-gerelateerd zijn. Nadat deelnemers slechts één account hebben aangemaakt, kunnen zij aan de slag met Google, iGoogle, Picasa, YouTube, Google Maps en Twitter.
maandag 21 maart 2011
Lipdup
Een lipdub als mooi en ontroerend voorbeeld van samenwerken en talenten willen ontdekken en herkennen.
Een lipdub is een videoclip waarin een groep mensen in één opname een liedje playbackt.
Hier worden 272 leerlingen gedurende vier en halve minuut georganiseerd in beeld gebracht! Daaraan is heel wat overleg vooraf gegaan. Een project wat de leerlingen lang zal heugen.
dinsdag 15 maart 2011
Zo mooi!
Uit ‘Meisjes om te zoenen’, Maranke Rinck en Martijn van der Linden, uitgeverij Lemniscaat 2006 (acryl)
Martijn van der Linden heeft nu al twee keer werk in CODA Museum gehad. De eerste keer waren het de bijzonder fraaie prenten uit Het Prinsenkind. De tweede keer het vervolg op Het Prinsenkind: Meisjes om te zoenen.
Omdat het Prinsenkind een kikker is, was de museumzaal omgetoverd tot een sprookjestuin met midden in de tuin een wachtende kikkerprins. Wachtend op de kus van een meisje… Toen een collega en ik het werk bij hem thuis op gingen halen, zagen wij de veelzijdigheid van deze jonge kunstenaar. We kunnen nog heel wat kanten van Martijns werk laten zien.
Tiffany Dop van Tjibbe Veldkamp
Ik was dertien en wilde een baby. Ik trok de deur van de flat achter me dicht en dacht: als ik straks thuiskom ben ik zwanger. Ik klom over de balustrade en sprong naar beneden. Niet gevaarlijk, want we wonen op de eerste verdieping.
Dit is Tiffany Dop, een dertienjarige, stoere meid die niet bang is voor een vechtpartij. Tiffany Dop, bats veur de kop, is dan ook haar bijnaam. De stoere Tiffany woont samen met haar moeder en twee halfbroertjes in een Groningse achterbuurt. Haar moeder is prostituee en heeft weinig tijd voor Tiffany. Aan haar broertjes heeft Tiffany ook niet veel, want die doen de hele dag niets anders dan tv kijken, sigaretten roken en andere kinderen in elkaar slaan.
Er is weinig liefde in het leventje van Tiffany, maar dat verandert wanneer ze rondhangt bij de supermarkt en plots een baby in haar armen gedrukt krijgt. ’Ik voelde me vreemd. Een beetje huilerig, maar op een prettige manier (…) Ineens snapte ik wat ik had. Ik voelde liefde.’ Tiffany moet de baby al snel teruggeven aan de moeder, maar ze is vastbesloten: Tiffany wil een baby, want ze heeft zich nog nooit zo fijn gevoeld als toen ze de baby vast had.
Maar ja, om een baby te krijgen moet je natuurlijk wel eerst zwanger worden. En dus gaat Tiffany op zoek naar een man die haar zwanger kan maken. Dat blijkt lastiger dan ze dacht.
Misschien wil Olivier, die zij in de bibliotheek ontmoet, wel seks met haar? Maar in plaats daarvan biedt Olivier haar iets beters aan: een afspraak met een soavrije seksmachine. Die kan haar zwanger maken. Olivier vertelt Tiffany dat ze wel moet wachten op de dag dat ze het meest vruchtbaar is (ergens midden in de maand). En dan moet de seksmachine natuurlijk ook nog tijd hebben. Tot het zover is neemt Olivier Tiffany mee om op zijn nichtje passen. Tiffany mag een hele dag voor een lieve, kleine baby zorgen! Stiekem hoopt Olivier dat de oppasdag tegenvalt en dat Tiffany nog even wil wachten met het krijgen van een baby. Maar Tiffany breng je niet zo snel aan het twijfelen.
Tjibbe Veldkamp vertelt het verhaal van een dertienjarig meisje met een kinderwens, zonder dat het ordinair of zielig wordt. ‘Tiffany Dop’ is wél een bizar en shockerend boek, maar meer nog een aandoenlijk en ontroerend verhaal over een meisje op zoek naar liefde. Veldkamp gebruikt veel humor en korte zinnen, wat goed past bij het nuchtere karakter van Tiffany en de rauwe wereld waarin ze leeft. Kortom, een verrassend geschreven boek over een bijzonder meisje, dat je niet snel meer loslaat.
Bron: Leesfeest
OP somige basisscholen wordt het boek niet gewaardeerd omdat het bij aanvang een boek over seks lijkt. Jammer want het is zeer de moeite waard.
Ik lees net in Lezen dat Tiffany Dop van Tjibbe Veldkamp verfilmd wordt. Dat belooft mooi te worden! Ik kijk er naar uit.
maandag 14 maart 2011
Kinderboekenweek 2011 en Tjibbe Veldkamp
De 57ste editie van de Kinderboekenweek vindt plaats van woensdag 5 tot en met zaterdag 15 oktober 2011 onder het motto Superhelden! - Over dapper durven zijn.
Tjibbe Veldkamp (1962) schrijft het Kinderboekenweekgeschenk 2011.
Tjibbe ontving dit jaar een Zilveren Griffel voor 'Tiffany Dop', een meesterlijk boek over een ‘ruige’ meid van 13. Ze wil een kind en denkt dat ze de seks daarvoor maar gewoon even voor lief moet nemen. Het is een zoektocht naar liefde en warmte. Net als in zijn andere boeken is er naast ernst ruim plaats voor humor.
Tjibbe schrijft ook voor jonge kinderen: prentenboeken en verhalen voor beginnende lezers.
Hij voert, net als Sjoerd Kuyper, een soort campagne voor kwaliteit en voegt daar nog aan toe dat uitgevers teveel meidenboeken ‘laten maken’ wat de toch al afnemende leesbelangstelling van jongens niet ten goede komt.
Tjibbe Veldkamp studeerde psychologie en besloot in 1990 schrijver te worden. Twee jaar later kwam zijn eerste boek uit: 'Een ober van niks'
Tjibbe Veldkamp (1962) schrijft het Kinderboekenweekgeschenk 2011.
Tjibbe ontving dit jaar een Zilveren Griffel voor 'Tiffany Dop', een meesterlijk boek over een ‘ruige’ meid van 13. Ze wil een kind en denkt dat ze de seks daarvoor maar gewoon even voor lief moet nemen. Het is een zoektocht naar liefde en warmte. Net als in zijn andere boeken is er naast ernst ruim plaats voor humor.
Tjibbe schrijft ook voor jonge kinderen: prentenboeken en verhalen voor beginnende lezers.
Hij voert, net als Sjoerd Kuyper, een soort campagne voor kwaliteit en voegt daar nog aan toe dat uitgevers teveel meidenboeken ‘laten maken’ wat de toch al afnemende leesbelangstelling van jongens niet ten goede komt.
Tjibbe Veldkamp studeerde psychologie en besloot in 1990 schrijver te worden. Twee jaar later kwam zijn eerste boek uit: 'Een ober van niks'
zondag 13 maart 2011
KLM
K staat voor Kunst
L voor Literatuur en Lezen
M voor Media
Het op veel manieren beleven van Kunst en Literatuur leidt tot het vermogen zaken vanuit verschillende invalshoeken te beschouwen en te beleven. Dat vermogen stelt kinderen en jongeren in staat (media)wijsheid te ontwikkelen.
De prent in de kop van deze blog is van Joke van Leeuwen. Hij is gemaakt bij een tentoonstelling in Antwerpen waarbij kinderen op een speciale manier hebben leren kijken naar kunst. Met het boek: 'Een halve hond heel denken' kunnen we allemaal op die manier leren kijken.
L voor Literatuur en Lezen
M voor Media
Het op veel manieren beleven van Kunst en Literatuur leidt tot het vermogen zaken vanuit verschillende invalshoeken te beschouwen en te beleven. Dat vermogen stelt kinderen en jongeren in staat (media)wijsheid te ontwikkelen.
De prent in de kop van deze blog is van Joke van Leeuwen. Hij is gemaakt bij een tentoonstelling in Antwerpen waarbij kinderen op een speciale manier hebben leren kijken naar kunst. Met het boek: 'Een halve hond heel denken' kunnen we allemaal op die manier leren kijken.
zaterdag 5 maart 2011
woensdag 2 maart 2011
Jubileum
Op 1 februari 2011 was ik 40 jaar werkzaam in bibliotheekland. 35 jaar in de openbare bibliotheek van Deventer en 5 jaar bij CODA (Apeldoorn).
Ik heb diverse golfbewegingen voorbij zien komen en heb de bibliotheek zien veranderen van elitair tot laagdrempelig, van bevoogdend tot losgeslagen.
Leesbevordering in de zin van literaire vorming boog om naar leesbevordering om de taalvaardigheid met als motto: als ze maar lezen. Collectievorming werd steeds vraaggerichter en heeft de grens van het acceptabele overschreden. In kwaliteitsoverwegingen bestaat geen ondergrens meer, alles is goed als het maar uitgeleend wordt. De bovengrens ligt net onder de maat waar kwaliteit begint, want dat zijn boeken die niet 'gaan' en de overheid vraagt om cijfers.
De bibliotheek wordt wegbezuinigd en dat hebben we voor een deel aan ons zelf te danken.
Ik heb diverse golfbewegingen voorbij zien komen en heb de bibliotheek zien veranderen van elitair tot laagdrempelig, van bevoogdend tot losgeslagen.
Leesbevordering in de zin van literaire vorming boog om naar leesbevordering om de taalvaardigheid met als motto: als ze maar lezen. Collectievorming werd steeds vraaggerichter en heeft de grens van het acceptabele overschreden. In kwaliteitsoverwegingen bestaat geen ondergrens meer, alles is goed als het maar uitgeleend wordt. De bovengrens ligt net onder de maat waar kwaliteit begint, want dat zijn boeken die niet 'gaan' en de overheid vraagt om cijfers.
De bibliotheek wordt wegbezuinigd en dat hebben we voor een deel aan ons zelf te danken.
Abonneren op:
Posts (Atom)