op stap met de Queestebox

Op een heerlijke zondagmiddag in maart presenteerde beeldend kunstenaar Loes ten Anscher in de Hereeniging de Queestebox. In eerste instantie doet het een beetje denken aan geocaching maar dan zonder GPS. Je moet er actief mee op pad op zoek naar verborgen schoonheid, betekenis en wijsheid.
Loes heeft de Queestebox ontwikkeld in opdracht van de 225 jarige vrijmetselaarsloge Le Prejuge Vaincu.
Je kijkt daarmee onverwacht met heel andere ogen naar Deventer. Het is de bedoeling dat je in groepjes op zoek gaat naar wijsheid en symboliek.

Dat hebben we op een mooie dag in oktober, midden in de week gedaan.
Gewapend met de Queestebox, een stadskaart van Deventer uit 1784, de LPV-codekraker, het lexicon waarin alles te herleiden was en kaartjes voor het pontje gingen we, zes ‘man’ sterk op pad. Allereerst met het pontje naar het IJsselhotel om daar onder het genot van een kopje koffie / thee een plan de campagne te maken.
Aan het doel van de tocht hebben we bijna plichtsgetrouw voldaan.
Op zoek naar wijsheid en symboliek hebben we het groepsproces, de reflectie en de ontcijfering van de LPVcode een serieuze kans gegeven. Toch leverde dat ook hilarische momenten op.
De foto’s in deze tekst komen van de website van Loes. De foto’s in Picasa zijn van mij.

De meesters in huis

Thé Tjong-Khing met zijn partner Mino Wortel met volwassen zoon en vormgever Eric Janssen met zijn partner Liesbeth en zoontje kwamen vandaag naar CODA om te kijken naar de tentoonstelling Taart! Aan tafel met Vos en Haas en om met ons te lunchen.
Eric en Khing waren enthousiast over elkaars werk wat tot een geanimeerd gesprek leidde. Voor dat we echt aan tafel gingen, hebben zij, net als de vele kinderen die de tentoonstelling al bezochten, met viltstift hun bord met etenswaren gevuld. Tussendoor signeerde Thé Tjong-Khing nog enkele boeken. Vooral voor CODA medewerkers, maar ook voor museumbezoekers die hem herkenden. Natuurlijk deed hij dat op zijn eigen heel persoonlijke wijze. Na de lunch genoten Mino en Khing ook nog van schilders en kamperen op de Veluwe en van de sieraden.
Voor ons was dit bezoek een klein feestje. Op de dia's staat vooral Thé Tjong-Khing. Eric tekent de vis. Zijn werk voor de tentoonstelling zie je op de foto's in Picasa.
Meer Thé Tjong-Khing? Kijk op zijn site!

Rindert Kromhout in CODA

Ook dit jaar was het kinderboekenweekfeest in CODA weer een gigantisch spektakel.
Tot mijn grote vreugde mocht ik Rindert Kromhout begeleiden. Het toeval wilde dat ik hem bij het publiek introduceerde met twee boeken: Wat staat daar? omdat Kleine Ezel daar al in voorkomt terwijl het voor Rindert zelf nog een onbekend personage was. Idee van Annemarie van Haeringen.
Het tweede boek omdat ik met dat boek in mijn ene hand en mijn zoon aan mijn andere hand door Rome heb gezworven en de plaatsen uit dat boek heb bezocht: Het geheim van de afgebeten vingers. Rindert speelde daar gelijk op in en had zelfs dia's van Het geheim... bij zich.
Was erg leuk!
Nieuwsgierig naar Rindert Kromhout? Kijk op zijn site!

Renate Dorrestein in CODA

Vanavond aangeschoven bij een overwegend vrouwelijk publiek voor de lezing van Renate Dorrestein.
Slechts vier mannen tussen de twintig vrouwen. In de pauze sprak ik met één van hen. Hij genoot en zat er eigenlijk ter plaatsvervanging van zijn vrouw die binnenkort in haar leeskring een boek van Renate gaat bespreken.
Iedereen genoot. Wat hebben we gelachen toen Renate anekdotes vertelde rond haar boek 'Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor'
Heel sappig vertelde zij over het verval van de vijftiger met een even heftige hormoonhuishouding als die van de puber. De afnemende behoefte aan seks en de oplevingen daarin waarbij een glijmiddel wellicht van pas kan komen. Dat juist de generatie die zich op de barricaden van de seksuele revolutie heeft begeven met heel veel schroom bij de drogist staat en niet om dat steuntje in de rug durft vragen. Wat een humor. Naast herkenbaar lachen kregen we een kijkje in de werkkamer van Renate waarin zij vertelde dat zij zich door haar personages laat leiden.
Verbaasd moest ik geloven dat mijn overtuiging te weten wie de dader is in 'Zolang er leven is' een misser is. Vier jaar na dat boek, kwam geheel onverwacht het boek 'Is er hoop' waarin het mysterie opgelost werd.
Is dit nu een bevestiging van mijn stelling dat toeval niet bestaat?

Thé Tjong-Khing in CODA

Zijn werk hangt. De eerste groepen zijn al geweest. Leerkrachten en leerlingen zijn heel enthousiast.
'Waar is de taart?' hangt er als compleet verhaal.
Dit is voor mij de eerste kinderboekententoonstellingen waar het werk van de illustrator/kunstenaar volledig in evenwicht is met de vormgeving van de tentoonstelling. Het prachtige snoephuisje van Hans en Grietje is een uit 'De sprookjesverteller' gestapte 3d-illustratie. De bomen hebben in hun platte vorm een volume waar je u tegen zegt. Het werk van Thé Tjong-Khing is daarmee heel doeltreffend omlijst. Eric Janssen een kunstenaar bij wie ik het geluk had in zijn atelier te mogen rondkijken (een verhaal apart) is verantwoordelijk voor deze perfecte vormgeving. Natuurlijk moet niet onvermeld blijven dat Dominique hem gevoed heeft met haar ideeën. Mooie samenwerking tussen museum, bibliotheek, illustrator en kunstenaar. Een resultaat waarbij ik trots voel. Trots dat ik deel uitmaak van de bemanning van CODA.
Kijk in Picasa ook naar de foto's van CODA's fotograaf Christa.

Kinderboekenweek Ted van Lieshout

Ted van Lieshout heb ik al te gast gehad op een kinderboekenweekfeest van 17 jaar geleden. Ergens in huis ligt nog een tekening die hij voor mijn zoon maakte: een zeehond. Bij het verzoek van mijn zoon zei hij: 'Een zeehond? Dat kan ik niet hoor.'
We wisten toen nog niet eens precies of we nu een illustrator of een schrijver hadden uitgenodigd. Dat dubbeltalent werd echter al snel duidelijk en in de loop der jaren heb ik hem op de voet gevolgd en vol bewondering en soms met ontroering van zijn werk genoten. Bijvoorbeeld van het poëzieprentenboek Een lichtblauw kleurpotlood.
Meer weten? http://www.tedvanlieshout.com/

Kinderboekenweek Edward van de Vendel

Edward van de vendel is niet meer weg te denken uit de jeugdliteratuur. In de doorgaande leeslijn van CODA neemt hij in toenemende mate een plaats in. Zowel in de onder- midden- en bovenbouw komen leerlingen met zijn verhalen en gedichten in aanraking.
Als geen ander weet hij te verwoorden waar het om gaat:

Gup
Alle guppies die ik had
zwemmen nu
in onze kat -
nou ja, waarschijnlijk zijn ze dood.
Hij viste zo,
zo,
met zijn poot.
Er is er maar een die hij miste.
O - omdat hij zich vergiste?
Katje dom en van de tel?
Of zwom die ene veel te snel?
Maakt niet uit,
kan me niet schelen:
liever dan dat hele kluppie
heb ik deze in z'n uppie.
Superguppie in mijn kom.
Er nog zijn -
daar gaat het om.
uit: Super guppie
Meer? http://www.edwardvandevendel.com/

Kinderboekenweek Joke van Leeuwen

Joke van Leeuwen leest voor uit 'Een halve hond heel denken'. Vorig jaar stond Joke van Leeuwen centraal in onze kinderboekenweektentoonstelling. Dominique en ik hebben haar ter voorbereiding in Deventer ontmoet. Bovendien zijn we naar Antwerpen geweest om haar tentoonstelling in een tentoonstelling te bekijken. Een soort leren-kijken-cursus. Met 'Een halve hond heel...' krijgt de cursus thuis tot op vandaag een vervolg!
Tot overmaat van genoegen deed Joke de hoofdact van ons kinderboekenweekfeest. Dat was ouderwets helemaal Joke van Leeuwen met haar droge, korte en ingehouden intonatie.
Overigens is het dit jaar bij CODA ook niet mis. Het werk van Thé Tjong-Khing hangt en volgende week gaan we met hem en zijn vrouw lunchen!
Zaterdag het grote feest waarbij ik Rindert Kromhout de dag mag doorhelpen.
Meer Joke? Kijk hier.