Omdat ik dit weekend met iemand over Sjoerd Kuyper sprak. Over zijn strijd de jeugdliteratuur de plek te geven die het verdient, las ik zijn A.M.G.Schmidtlezing nog eens.
En omdat ik het met Sjoerd Kuyper eens ben en op kleine schaal ook ten strijde trek, wil ik die lezing graag met iedereen delen.
Want, zoals Sjoerd Kuyper al zegt, nieuwe werknemers in boekhandels en bibliotheken hebben in hun opleiding niets aan literatuur gedaan.
Verkoopcijfers en uitleencijfers bepalen de koers. In bibliotheekland is geen ondergrens meer in de collectievorming. Alle pulp wordt aangeschaft. Er is echter wel een bovengrens en dat is de jeugdliteratuur, de neusjes van de zalm, de boeken die tot de verbeelding spreken, die mooi zijn van taal en stijl en waar de humor warm en diep is. Die 'gaan' niet dus die schaffen we nauwelijks of niet aan.
Jeugdbibliothecarrisen zijn bijna uitgestorven. Zo jammer, de meeste van hen waren zeer betrokken en in staat om op bevlogen wijze de jeugd in contact te brengen met schrijvers als Sjoerd Kuyper, Joke van Leeuwen, Guus Kuijer, Selma Noort, Toon Tellegen, Veronica Hazelhoff, Ted van Lieshout, Rita Verschuur, Wim Hofman, Els Pelgrom, Hans Hagen.....stuk voor stuk zo goed als klassiek, van blijvende waarde! Zo kan ik nog wel een tijdje door en dan heb ik het alleen nog maar over Nederlandse schrijvers. En voeg daar nog de vele geweldige illustratoren aan toe.
Als ik niet oppas maak ik me net zo kwaad als Sjoerd Kuyper en we weten allemaal dat hem dat niet in de koude kleren is gaan zitten. Dus hier laat ik het maar even bij.
Inderdaad. De educatieve programma's van bibliotheken zijn soms een schrale troost. En dan de bofferds met ouders en/of leerkrachten die de jeugdliteratuur prijzen.
BeantwoordenVerwijderen